The 3 Supremes in Peru Deel 1

Een klein verslag van een stukje Peru

Pisco, 30 april 2007
Questa dia, questa dia magnifica,
Wekker op 6 uur, ontbijtje continental, 7 uur busje voor. Op naar Paracas.
Speedbootje in (we hadden een houten boot met pruttelende motor verwacht) en full speed de Pacific op. Eerst naar El Candelabre, een teken aan de zandwand en dan door naar Islas Ballestas, een prachtige rotsformatie in de zee. Op de rotswanden duizenden vogels, Jan van Gents, Incazwaluwen en .... pinquins en honderden zeeleeuwen. Rond de boot brullende papazeehonden, corrigerende mama's en a lot of baby's.
Terug in Paracas drinken we een koffietje met peruaanse hoge cake en dan hup het krakkemikkige busje en het National Park Paracas in. Wat een beauty woestijnduinen in allerlei verschilllende kleuren zand, met randje, zonder randje, hoekig of rond.
We een een visje bij El Che en sukkelen tevreden terug naar Pisco.

1 Mei
1 Mei, de dag van de arbeid. Al vroeg staan de mannen voor het stadhuis klaar om de vlag, maar ook allerlei spandoeken eerbiedig te ontvouwen. Als de groepen zich in volgorde van belangrijkheid geformeerd hebben, worden we uitgenodigd te vlag mee te torsen. Zo schuifelen we mee langs het Placa Mayor van Pisco en roepen "Viva" en ballen de vuist. Het wordt zeer gewaardeerd en we worden volop gefotografeerd en gefilmd. Maar we moeten door, adios amigos, adios camarados. Op naar .....

Huachachina, 46 km. ten z. van Pisco, is een laguno (een oase). De "wel", omzoomd door palmen is geheel omringd door giant dunes. Vanuit onze slaapplek kijk je tegen zand zover en zo hoog je oog reikt. We vallen in slaap en dromen van oases en palmbomen.

3 Mei
We zijn op weg naar Nasca. Morgen de lucht in om de indianenlijnen van Maria Reich, de ontdekster, te kunnen spotten. Spannend!!!

Muchos baisos nos amores en muchos adios amigos


Corry, Marij en Ellen