Verslag Vietnam 3

Van: Ellen Jansen
Verzonden: dinsdag 16 februari 2010 12:43
Onderwerp: Verslag Vietnam 3

Verslag Ellen en Marij

Donderdag
Vroeg uit de veren om aan de slag te gaan met het 'hinkelbanenproject'.
De kinderen van Vinh Son 1 wachten ons al op.
Als start hebben we een kennismakingsspel bedacht op een lekker ritmisch muziekje van Kínderen voor Kinderen.
De zuster roept een groep bij elkaar, maar allengs komen er meer en meer. Jongens en meisjes, van kleuters tot tieners. De tieners zelf kunnen niet mee doen. Zij helpen mee met het bereiden van de maaltijden voor alle kinderen of zijn op het land aan het werken. Omdat mister Ho nog niet terug is van het wegbrengen van Marja en Negin naar Vinh Son 4 en niemand echt goed Engels verstaat moeten we de opdrachten zelf voordoen. En dat kunnen we! O wat hebben ze een lol en wat doen ze allemaal intens mee. Al springend en huppend komen we bij de hink-stap-sprong uit, de 'hop-scotch'.
We 'vragen' de kinderen welke hinkelbaan ze kennen. En jawel, zowel de huishinkelbaan als de waterhinkelbaan zijn algemeen bekend.
Op de binnenplaats voor het weeshuis tekenen we de twee vormen. Met het gekleurde meegebrachte stoepkrijt gaan ze vol overgave aan de slag.
Natuurlijk wordt er daarna met zijn allen echt gehinkeld. Uit een bakje mogen ze als ze aan de beurt zijn êen door ons ontworpen kleurrijk hinkelding, gemaakt van gevonden doppen, knopen, leertjes etc. pakken om te gooien.
Met zorg worden ze uitgekozen en weer teruggelegd nadat ze af zijn. Wat de kinderen nog niet weten ís dat ze zelf morgen zo'n kleinood gaan maken die ze gelijk als hun mascotte en hinkelding mogen houden.
Er wordt volop gehopscotch, voet op de lijn ís af, hand op de grond ook, behalve bij de kleintjes. Dan komt er een knipoog en mogen ze doorgaan. Iedereen let goed op of er een knipoog komt.

Een ander plan is om het huis te voorzien van hun naam. Dat idee valt in goede aarde bij de zusters. We zoeken er een geschikte plaats voor. Marij gaat 's middags gelijk aan het ontwerpen en 's avonds liggen de sjablonen klaar, die ook gebruikt kunnen worden voor de andere weeshuizen.

Ook hebben we de nieuwste telg van het weeshuis bewonderd, Alois, 1 dag oud, en binnengebracht door de grootmoeder. De moeder had een ongeluk gehad en via een keizersnede moest een tweeling gehaald worden. Alois, een van de twee, is afgegeven, wat vaak schijnt te gebeuren bij arme mensen in Vietnam.

Morgen starten we met de eerste tekenopdracht. De kinderen hebben de krijtjes al zien zitten in de materialenkoffer en verheugen zich er op, en wij ook!