Verslag 2 Vietnam

Van: Ellen Jansen
Verzonden: vrijdag 12 februari 2010 16:30
Onderwerp: verslag 2 Vietnam

Lieve jongens van ons

In een direktoirtje zitten we achter een computertje om jullie een 2e verslag te sturen. Het is hier werkelijk bloedheet. Echter het familiehotel waar we verblijven is echt fantastisch. Niet luxe, maar gewoon goed, met airco, lekker badje, altijd koud water in het koelkastje en 's morgens een gebakken eitje en constant een (echt) lief glimlachend echtpaar.
's Middags eten we soms in een van de weeshuizen zo op straat.
Het werk dat we doen kost veel energie, maar we zijn meestal in de middag vrij om de tijd te besteden aan de voorbereidingen aan een schilderklus (daarover later).
Die'n Belg is gearriveerd, 2 meter lang maar een knulletje. Hij werkt samen met M? en Negin. Zo'n kracht is fantastisch!.
Foto's sturen is nog lastig. Bij Negin is het via via gelukt, maar op haar laptop, dat moeten jullie nog maar even te goed houden.
Dat we gek op jullie zijn hoeven we niet te typen, dus, o jee het staat er al...
Allé boys, dat ge bedankt seit, dat witte en rustig aan met de karneval!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Verslag:
Drie weeshuizen staan vandaag op ons lijstje om bezocht te worden. Vihn Son 3 en 4 zijn huizen waar Colour4kids en Friends of VSO al veel support hebben gegeven. Vinh Son 6 ligt in de bergen in een gebied waar we officieel niet mogen komen zonder toestemming van de regering en ís nog niet eerder bezocht.
Mister Tan die onze contactpersoon in Kontum is en ook bij de weeshuizen 1, 2 en 5 intermediair is, zal bij de overleggen aanwezig zijn. Ook mister Ho, die alle weeshuizen kent, ís van de partij.

In Vinh Son 3, zeven kilometer buiten Kontum, staan alle 46 kinderen ons mooi uitgedost op te wachten en samen met zuster Gabrielle verwelkomen ze ons allerhartelijks. Ze staan te trappelen om ons het nieuw gebouwde jongenshuis te tonen. Of willen we eerst de traktor zien? Colour4kids heeft voor beide geld geschonken. Maar eerst krijgen we thee en bananen om ons bezoek te vieren.
Daarna doen we ons rondje. Alles ziet er fris en goed onderhouden uit, alleen de meisjesslaapzalen kunnen wel een opknapbeurt gebruiken.
Ook de tuintjes liggen er mooi bij en varkenshokken vol roze biggen zijn brandschoon.
We luisteren naar de wensen van de zusters en vragen waarbij wij behulpzaam kunnen zijn. Zijn er genoeg voorraden rijst? Medicijnen? Hebben kinderen brillen nodig? We overleggen over de stookplaats waar het eten gekookt wordt. Kan het niet dichter bij het huis gesitueerd worden, het ligt nu wel heel dicht tegen de varkensstal aan. En wat kost dat dan?
De zusters zijn volledig afhankelijk van giften, zoals van het klooster en van organisaties zoals Friends of VSO en Colour4kids.
Marja en Negin zullen hier terugkomen om de meisjesslaapzalen in frisse, heldere tinten te schilderen en hier en daar de boel op te vrolijken met wandschilderingen. Ook bedenken we dat het hier de beste plek ís om het grote kunstwerk op doek, De Zonnewende, te schenken voor de grote ontvangstruimte.

Vinh Son 4, een paar kilometer verderop, heeft afgelopen jaar ook donaties ontvangen. Allereerst om de lange bamboehut waar de jongens op de grond sliepen te vervangen voor een stenen gebouw met bedden. Daarnaast werd geld gereserveerd voor een waterleidingssysteem zodat men niet meer alleen afhankelijk was van het beekje dat langs het huis loopt.
Hier ziet alles er wat minder verzorgd uit. Ze hebben ook een bizarre tijd achter de rug. Door de orkaan met al de overstromingen zijn veel hutten van juist de arme mensen weggevaagd of ingestort. Met het gevolg dat er heel wat extra kinderen, inmiddels 110, naar het weeshuis zijn gebracht voor onderdak en voedsel. Vinh Son 4 is gelukkig gespaard gebleven van het natuurgeweld. De gebouwen zijn stevig geconstrueerd. Alles in de gebouwen moest verschoven worden om extra plekjes voor de kinderen te vinden. Marja en Negin zullen ze in ieder geval helpen om de ruimtes mee schoon te maken en op te frissen. Ook zullen er muurschilderingen gemaakt worden om alles wat kindvriendelijker te maken.
Zuster Lian vraagt of het mogelijk is een project te starten om gelden bijeen te krijgen voor een recreatieruimte voor de kinderen. Besloten wordt om te kijken of zoiets mogelijk is in de toekomst.
Wel wordt er al geld gegeven voor 10 varkens en voer, omdat de varkensstallen tijdens de orkaan wel zijn ingestort en de varkens verdwenen zijn.

En dan gaan we tenslotte naar huis 6.
We gaan de gebaande weg af en komen door sluip- en kruiproutes, hobbelend bij Vinh Son 6, 17 kinderen, aan. Er wordt vriendelijk geglimlacht. De zustertjes weten nog niet zo goed wat ze met zo'n stelletje buitenlanders aan moeten.
Samen wandelen we langs de gebouwen. We zien 1 werkende wc, voor de zusters, begrijpen we. En de kinderen? Zij zoeken êen plekje in het veld, horen we.
Het is duidelijk wat hier te doen staat. We melden zuster Lebourne dat we ons best gaan doen hier op korte termijn geld voor bij elkaar te krijgen. Mister Nan zal voorwerk verrichten zodat we alvast inzicht krijgen in de bedragen.

En zo sluiten we onze ronde. Morgen aan het werk!