zaterdag 13 februari 2010

Verslag 2 Vietnam

Van: Ellen Jansen
Verzonden: vrijdag 12 februari 2010 16:30
Onderwerp: verslag 2 Vietnam

Lieve jongens van ons

In een direktoirtje zitten we achter een computertje om jullie een 2e verslag te sturen. Het is hier werkelijk bloedheet. Echter het familiehotel waar we verblijven is echt fantastisch. Niet luxe, maar gewoon goed, met airco, lekker badje, altijd koud water in het koelkastje en 's morgens een gebakken eitje en constant een (echt) lief glimlachend echtpaar.
's Middags eten we soms in een van de weeshuizen zo op straat.
Het werk dat we doen kost veel energie, maar we zijn meestal in de middag vrij om de tijd te besteden aan de voorbereidingen aan een schilderklus (daarover later).
Die'n Belg is gearriveerd, 2 meter lang maar een knulletje. Hij werkt samen met M? en Negin. Zo'n kracht is fantastisch!.
Foto's sturen is nog lastig. Bij Negin is het via via gelukt, maar op haar laptop, dat moeten jullie nog maar even te goed houden.
Dat we gek op jullie zijn hoeven we niet te typen, dus, o jee het staat er al...
Allé boys, dat ge bedankt seit, dat witte en rustig aan met de karneval!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Verslag:
Drie weeshuizen staan vandaag op ons lijstje om bezocht te worden. Vihn Son 3 en 4 zijn huizen waar Colour4kids en Friends of VSO al veel support hebben gegeven. Vinh Son 6 ligt in de bergen in een gebied waar we officieel niet mogen komen zonder toestemming van de regering en ís nog niet eerder bezocht.
Mister Tan die onze contactpersoon in Kontum is en ook bij de weeshuizen 1, 2 en 5 intermediair is, zal bij de overleggen aanwezig zijn. Ook mister Ho, die alle weeshuizen kent, ís van de partij.

In Vinh Son 3, zeven kilometer buiten Kontum, staan alle 46 kinderen ons mooi uitgedost op te wachten en samen met zuster Gabrielle verwelkomen ze ons allerhartelijks. Ze staan te trappelen om ons het nieuw gebouwde jongenshuis te tonen. Of willen we eerst de traktor zien? Colour4kids heeft voor beide geld geschonken. Maar eerst krijgen we thee en bananen om ons bezoek te vieren.
Daarna doen we ons rondje. Alles ziet er fris en goed onderhouden uit, alleen de meisjesslaapzalen kunnen wel een opknapbeurt gebruiken.
Ook de tuintjes liggen er mooi bij en varkenshokken vol roze biggen zijn brandschoon.
We luisteren naar de wensen van de zusters en vragen waarbij wij behulpzaam kunnen zijn. Zijn er genoeg voorraden rijst? Medicijnen? Hebben kinderen brillen nodig? We overleggen over de stookplaats waar het eten gekookt wordt. Kan het niet dichter bij het huis gesitueerd worden, het ligt nu wel heel dicht tegen de varkensstal aan. En wat kost dat dan?
De zusters zijn volledig afhankelijk van giften, zoals van het klooster en van organisaties zoals Friends of VSO en Colour4kids.
Marja en Negin zullen hier terugkomen om de meisjesslaapzalen in frisse, heldere tinten te schilderen en hier en daar de boel op te vrolijken met wandschilderingen. Ook bedenken we dat het hier de beste plek ís om het grote kunstwerk op doek, De Zonnewende, te schenken voor de grote ontvangstruimte.

Vinh Son 4, een paar kilometer verderop, heeft afgelopen jaar ook donaties ontvangen. Allereerst om de lange bamboehut waar de jongens op de grond sliepen te vervangen voor een stenen gebouw met bedden. Daarnaast werd geld gereserveerd voor een waterleidingssysteem zodat men niet meer alleen afhankelijk was van het beekje dat langs het huis loopt.
Hier ziet alles er wat minder verzorgd uit. Ze hebben ook een bizarre tijd achter de rug. Door de orkaan met al de overstromingen zijn veel hutten van juist de arme mensen weggevaagd of ingestort. Met het gevolg dat er heel wat extra kinderen, inmiddels 110, naar het weeshuis zijn gebracht voor onderdak en voedsel. Vinh Son 4 is gelukkig gespaard gebleven van het natuurgeweld. De gebouwen zijn stevig geconstrueerd. Alles in de gebouwen moest verschoven worden om extra plekjes voor de kinderen te vinden. Marja en Negin zullen ze in ieder geval helpen om de ruimtes mee schoon te maken en op te frissen. Ook zullen er muurschilderingen gemaakt worden om alles wat kindvriendelijker te maken.
Zuster Lian vraagt of het mogelijk is een project te starten om gelden bijeen te krijgen voor een recreatieruimte voor de kinderen. Besloten wordt om te kijken of zoiets mogelijk is in de toekomst.
Wel wordt er al geld gegeven voor 10 varkens en voer, omdat de varkensstallen tijdens de orkaan wel zijn ingestort en de varkens verdwenen zijn.

En dan gaan we tenslotte naar huis 6.
We gaan de gebaande weg af en komen door sluip- en kruiproutes, hobbelend bij Vinh Son 6, 17 kinderen, aan. Er wordt vriendelijk geglimlacht. De zustertjes weten nog niet zo goed wat ze met zo'n stelletje buitenlanders aan moeten.
Samen wandelen we langs de gebouwen. We zien 1 werkende wc, voor de zusters, begrijpen we. En de kinderen? Zij zoeken êen plekje in het veld, horen we.
Het is duidelijk wat hier te doen staat. We melden zuster Lebourne dat we ons best gaan doen hier op korte termijn geld voor bij elkaar te krijgen. Mister Nan zal voorwerk verrichten zodat we alvast inzicht krijgen in de bedragen.

En zo sluiten we onze ronde. Morgen aan het werk!

De Rotonde overhandigt 1000 euro aan Colour4Kids

4-2-2010 (Bron: nieuws medewerkers ROC West-Brabant)

Docente Marij de Laat heeft gisteren uit handen van leerlingen van de 1v-klassen van De Rotonde een cheque ter waarde van € 1000,- in ontvangst genomen voor Colour4Kids. Dit bedrag hebben de leerlingen net voor de Kerstvakantie bijeen weten te brengen door zich voor diverse activiteiten te laten sponsoren.Het leuke is dat de docente zelf voor de besteding van het geld zal zorgen! Als lid van het team van Colour4Kids gaat zij binnenkort naar Vietnam toe. Lees meer over de reisplannen.
De overhandiging van de cheque t.w.v. €1000,00

Stichting Colour4kids is vanaf haar oprichting in 2001 op meerdere plaatsen in Vietnam actief ten behoeve van de opvang van wees- en straatkinderen, waaronder de kindertehuizen – Vinh Son 1 t/m 5 - in de regio Kontum.

Het team van de stichting, waar docente Marij de Laat onderdeel van uitmaakt, gaat in februari 2010 de afronding van de lopende bouwactiviteiten begeleiden en de nieuwe ruimtes bij Vinh Son 3 en 4 inrichten en samen met de kinderen voorzien van inspirerende muurschilderingen. Bij alle kindertehuizen staan tevens diverse educatieve en artistieke activiteiten gepland waaronder een hinkelbaanproject. Ook zal het team hulp bieden bij het herstellen van de schade als gevolg van de tyfoon Ketsana die in oktober 2009 het gebied teisterde. Daarnaast zal kindertehuis Vinh Son 5 voor het eerst bezocht gaan worden om een inventarisatie te maken ten behoeve van toekomstige projecten. Wij wensen Marij veel succes met deze activiteiten!

Op de website www.colour4kids.nl is veel informatie te vinden over de projecten in Vietnam.

woensdag 10 februari 2010

Jan de Laat - GroenLinks Oost nr 12

08 FEBRUARI 2010 - AMSTERDAM - DOOR JAN DE LAATJan de Laat GroenLinks Oost Plaats 12
In de afgelopen tijd was ik duo-raadslid voor GroenLinks. Het mooie stadsdeel Oost geeft me energie om me in te blijven zetten voor de buurt.
GroenLinks kiest voor het investeren in een duurzame economie. Wij kiezen voor het stimuleren van groene banen en het investeren in duurzame maatregelen. Dat betekent bijvoorbeeld meer groen, schonere lucht, geïsoleerde woningen en oplaadpunten voor elektrische auto’s.
GroenLinks Oost kiest voor solidariteit en tolerantie. GroenLinks verzet zich sterk tegen alle vormen van discriminatie en racisme.
Dit is mijn top 3:
1)Kinderen bereiken speelplaatsen en school eenvoudig en veilig.
2)We bouwen klimaatneutraal en subsidiëren zonnepanelen.
3)Voorrang voor fietsers en voetgangers. Toekomstige wijken worden autoluw.

Komt uit deze bron

Verhaal uit Vietnam (1)

Ja, we zijn er!!!

Nadat in het vliegtuig de nacht de dag en daarna de dag de nacht overgenomen had, landen we in Hoi Chi Min City. Vermoeid omdat we een nacht gemist hebben, laveren we als zombies door de warboel van 7,4 miljoen Vietnamezen met hun 4,5 miljoen brommers. Een echt spektakel van motorvoertuigen, waarop complete inboedels of waarop het hele gezin wordt vervoerd inclusief babies en grootmoeders.
Na een hele heerlijke nacht slapen vertrekken we vroeg om de Centrale Hooglanden in te rijden. Honderden kilometers langs de Cambodjaanse grens toeren we richting het noorden. Langs de hele weg lintbebouwing van hutjes en krotjes, als woning of handelspunt. Iedereen is bezig, nergens wordt geluierd.

Maandag: Vandaag zullen we het eerste weeshuis bezoeken. Vinh Son 1 ligt in Kontum (spreek uit kuntum). Wij worden ontvangen door de nonnen met thee en bananen. En dan sta je oog in oog met zo'n 200 kinders, in alle maten en alle staten, waarvan de twee- jarige gelijk in je klimmen, je vást houden als aapjes en hopen dat je ze ontvoert zoals die koters door de baptisten in Haiti. Heftig. Op het moment dat we bij de babieafdeling komen worden de eenjarige gevoed. Tientallen snaveltjes openen zich voor een hap uit de nap. Net de dag ervoor is een baby van 4 maandan gebracht waarvan de moeder net na de bevalling overleden is.
De goede sfeer in het huis is opvallend, de slaapkamers, keukens en speelruimtes zijn zeer sober maar schoon.
Marij en ik bekijken de ruimtes en de mogelijkheden en overleggen met de zusters ons plan van aanpak.
We besluiten met een kennismakingsspel te beginnen, waarbij Meneer Ho, indien nodig, voor tolk zal spelen. Staps gewijs gaan we over op hinkelen en dan kan ons project beginnen.

Vandaag, dinsdag bezoeken we Vinh Son 2. Hoe is het ze vergaan na die vreselijke orkaan die de naastliggende rivier deed opzwellen en zijn modder meenam tot 2 meter hoogte over het gehele terrein van het weeshuis. Kinders waren op tijd geevacueerd, dat hadden we al vernomen.
Samen met Dave en Bart van Friends òf Vinh Son Montagnard Orphanage, een groep Amerikaanse oorlogsveteranen, (een organisatie die al jaren ondersteuning geeft aan verschillende weeshuizen in de vorm van renovatie, scholing, voedsel en medicijnen) gaan we op pad.
Zingend en dansend worden we ingehaald. En mijn god wat hebben ze hard gewerkt, wat een veerkracht hebben deze mensen. Met het geld van F.O.V.S.O en Colours4kids hebbeb ze verf en beton kunnen kopen en zijn aan de slag gegaan. Samen met de kinderen alles weer geschoonmaakt, alle slaapzalen opnieuw in frisse kleuren geschilderd en de muren rondom de barakken opnieuw opgetrokken. En dat is nodig ook. Vinh Son 2 staat in een hele arme buurt en dan zijn de kipjes die ze hielden voor de eieren soms ineens verdwenen.
Marij en ik kijken in dit weeshuis wat we zouden kunnen betekenen. Alle wandschilderen die voorgaande Colours4kids koppels hadden aangebracht zijn door het wassende water afgewassen. We besluitende Slakkenhuishinkelbaan in te zetten. ?erst gewoon met de kinderen hinkelen, dan al het meegenomen materiaal uitpakken en lekker werken. Op de binnenplaats hebben we êen goede muur gezien waar we uiteindelijke werk op zullen schilderen.

Vinh Son 5 ís venmiddag âan de beurt. Dave en Bart hebben vorig jaar v?or het ?erst êen donatie gedaan ân dit weeshuis, dat in de bergen ligt. Ze z?n rêuz benieuwd wat ze ân zullen trefen. We zullen hen accompagneren.
Wanneer we het dorp inrijden tot daar waar de weg ophoudt, dan over het water springen en de berg stijl oplopen, zien we tusen de wildernis ên alleraardigs huisje opdoemen. In het huisje alleraardigste zustertjes, onder dên grote jackfruitboom alleraardigste kindertjes.
Het geld is goed besteed. Een waterreservoir met zuiveringsinstallatie, echt sanitair en een ghettoblaster, met muziek waar de kinderen heerlijk op dansen. En ook hier weer zo'n ontspannen sfeertje.
De slaapzalen zijn echter nog varkensstallen met ijzeren spiralen en een matje er op.
Goed plan om op te pakken als nieuw project. Om de ruimtes te schilderen hebben we al materiaal bij ons, dus dat komt goed.

Tussen alle bezoeken door genieten we van de heerlijke springrolls en noedelsoep.

Morgen controleren we de bouwactiviteiten in Vinh Son 3 en 4, waar Colour4kids ook in geïnvesteerd heeft.
Ook bekijken we de noden van een nieuw nog onbekend weeshuis (no 6.) in de bergen waar we van de communisten niet mogen komen.

Als jullie dus niets meer van ons horen, zitten we daar ergens vast.
Ellen en Marij

dinsdag 9 februari 2010

Vietnamese toetsenbord, wel even wennen

Van: Ellen J
Verzonden: maandag 8 februari 2010 16:00
Aan: MJ
CC:
Onderwerp: we zijn aangeland

Effe snel om jullie te laten weten dat we veilig en wel gearriveerd zijn

Na 12 uur vliegen en gisteren 11 uur hobbelen en vandaag nog 5 uur erbij (in een overigens prima auto met relaxte chauffeur tusen ongelooflijk spannend rijdende vietnamesen ) zijn we eigenlijk gelijk doorgebracht naar het weeshuis. Potdikke, dat viel niet mee. Inderdaad ruim 200 kinders, alle maten alle staten, waarvan de een/twee jarige gelijk in je klimmen, je vast houden als aapjes en hopen dat je ze ontvoerd zoals die koters d?? de baptisten in Haiti. Heftig. Evengoed ziet alles er schoon uit, maar basic, en dan bedoel ik echt basic. Spijlbedjes + matje, nonnen met bakken voer voor de kleuters, om de beurt een hap uit de nap. Een jonge non slaapt bij de 5 babies, waarvan er gisteren weer een ís binnengebracht, 4 maanden, moeder overleden. Maar ook tieners die de varkens aan het verzorgen zijn, jongens die de tuinen sproeien.
Evengoed denken we wel dat ưe onze misie kunnen uitvoeren en dat het absoluut ên heleboel plezier zal brengen. We zijn vrij de groepen en de plaatsen te kiezen om ons plan ten uitvoer te brengen.

Morgen hopelijk meer details, kus van jullie vrouwen en moeders, Ellen en Marij

zaterdag 30 januari 2010

Lieve 3 maanden oud


Bedankt voor alle mooie kadootjes!

maandag 4 januari 2010

3 januari 2010